Het was in de vroege ochtend, tussen de heftige regen en stormbuien door scheen zowaar even de zon, en ik pakte een koffietje om op ons balkon op te drinken net voor ik naar mijn werk ging. Aan het einde van de zomer staat deze wat lager en heb ik de zon niet meer heel vroeg in de ochtend in de tuin maar ons kleine balkonnetje biedt uitkomst. Daar heb ik al vroeg een klein straaltje zon.  Lekker zitten kan ik niet echt, maar in de deuropening eventjes roeren in je koffie, en je tuin overzien is echt een kadootje.

De vlinderstruik zoemde van geluk, het dwarrelde van de vlinders, hommels en iets van insecten dat lijkt op libellen. Nee het waren GEEN libellen. Voor ik dat krijg… In ieder geval een schitterend mini wereldje die helemaal op zich zelf staat. Prachtig om te zien. De vlinders die om elkaar heen dansen en steeds hoger vlieger en de grote dikke hommels die van bloem naar bloem verhuizen.

Zouden die vlinders ondertussen ook lekker kletsen met elkaar? “kom we gaan een wedstrijdje doen, wie het hardst in de rondte kan dwarrelen en dan gaan we ook nog omhoog,kun jij dat al, wie is het eerst misselijk, hoger hoger, hoger…." ? Of zijn ze gewoon zo blij dat ze eindelijk kunnen vliegen na lang letterlijk opgesloten te zijn geweest en hun blijdschap op die manier laten zien? Ik denk het laatste, het lijkt alsof ze ontzettend gelukkig zijn, en door er naar te kijken word je ook helemaal vrolijk.

Heb je wel eens een hommel opgepakt? Als ie dood is natuurlijk, ja niet als ie leeft, wordt een beetje zeuren om er achter aan te sjezen en hem beet te pakken. Ze zijn echt prachtig. en zo zacht. Hun strepen pak is zo mooi gemaakt en de haartjes waaruit dit bestaat zijn zo zacht. Zo jammer als er dan eentje neerstort om wat voor reden dan ook. Zo wie zo reden om wat meer waardering voor een hommel te hebben. Hij zit zo bijzonder in elkaar, hij kan de helft van zijn eigen gewicht mee slepen, moet je je voorstellen. Gemiddeld mens van 80 kilo en dan 40 kilo chocola mee sjouwen. Word je niet gelukkig van. behalve dan misschien als je het mag opeten. In delen.

Laat staan dat je ook nog gaat vliegen. Dan heb je gewoon een extra motor nodig. Ken je die serie van vroeger nog, heeel heeeel lang geleden? Karlson, van het dak. Die had een motortje op zijn rug en dan kwam ie nog ergens. Die hebben wij nodig willen we iets van vliegen doen zoals een hommel. Een hommel doet het zo eventjes, die maakt een bijzondere beweging waardoor ie luchtdruk creeert en zo kan vliegen. Werelds knap.

Omdat de bijen het ook zo zwaar hebben, hebben we onlangs onze tuin nog iets meer uitgebreid met andere plantjes die ze leuk vinden, en zo wordt het nog gezelliger in onze tuin. Dat ik dan fijn kan meegenieten en mezelf bedenken wat ik allemaal zou zien als ik kon vliegen als een hommel, wauw dat lijkt me best heel grappig. Misschien kom ik dan wel bij de buurman terecht en zie ik wat ie nou echt allemaal uitspookt in die schuur, of ga ik kijken bij de andere buurvrouw, beetje zoemen tegen haar raam, kijken of de katten beetje gek gemaakt kunnen worden. Maar voor je het weet word ik uit de lucht gemept door een koekat en opgegeten nog voordat ik heb kunnen steken. Dat zou jammer zijn.