Lief

Ze lopen achter elkaar de parkeerplaats af. Zij tilt haar voeten zo hoog op, dat het lijkt alsof ze over heel veel obstakels heen moet stappen. Hij loopt vlak achter haar, en ook hij tilt zijn voeten wat hoger op, alsof hij besloten heeft dat ze niet in haar eentje zo mag lopen, en hij uit een vorm van solidariteit ook zijn benen maar is gaan optillen. Misschien heeft ze wel een aandoening, of een tia gehad waardoor ze wat moeite heeft met lopen. Alsof ze bang is dat ze blijft slepen met haar voeten, en dan eerder zou kunnen vallen. Ze loopt een wonderlijk loopje, en met haar laarzen en gekleurde jurkje er boven ziet het er wat bijzonder uit.

Bij de afdeling groen en fruit was ik ze al tegen gekomen, en toen liepen ze ook zo aandoenlijk achter elkaar aan. Zorgzaam, oplettend naar elkaar schuifelden ze langs de schappen,  bedenkend wat ze mee gingen nemen. Ze waren samen appels aan het bekijken die ze in hun mandje legden. Elke appel werd nauwkeurig beoordeeld, of er geen butsjes of gaatjes in zaten, elk exemplaar dat niet voldeed werd weer voorzichtig terug gelegd op de grote stapel. Het tempo waarin in alles ging, was in het tempo wat zo eigen is aan ouderen. Je kunt niet snel, dus je doet het rustig. Stapje voor stapje.

Bij de thee en koffie stonden ze opnieuw samen  te kijken. Er werd niet gesproken. Een blik was voldoende. Een goed geoliede machine die waarschijnlijk na zoveel jaren geen overleg nodig had. Misschien hadden ze thuis het boodschappen lijstje al uitgebreid doorgesproken, en was dit het uitje van de week. Even los van alle andere oude mensen, alsof je nog jong bent en niets je energie kost.

Misschien waren ze al lang onderweg om bij de supermarkt te komen, of hadden ze veel tijd nodig om zich klaar te maken voor het echte vertrek, voordat ze bij de plek van bestemming waren aangekomen. Misschien waren ze vanmorgen dankbaar wakker geworden met de ontdekking dat ze allebei weer wakker waren, en ze de dag weer samen konden beginnen.

Ze vervolgden hun weg langzaam naar de kassa, weer met dat bijzondere loopje. Behoedzaam liep de man achter zijn lief aan, voorzichtig vooruitkijkend of er geen obstakels te verwachten waren waar hij haar voor moest behoeden.

Op de parkeerplaats tilden ze het kleine tasje met de appels en thee achterin het kleine 45 km autootje en voorzichtig deed de oudere heer het portier voor zijn lief open. Het was een prachtig gezicht.