Koken

Ik kook best graag. Ik bak er (letterlijk) niet zo heel veel van, ik kan best goed dingen bij elkaar mikken en heel aardig een recept koken, maar naast het feit dat ik van een hele lieve vriend die wel heel goed kan koken een hoop handigheidjes heb geleerd, ben ik absoluut geen topkok.

Eigenlijk bak ik er geen niets van. maar dat maakt niet uit. We hebben in de vrienden kring gelukkig een aantal mensen die zich best (soms onwetend) als slachtoffer van probeersels willen laten misbruiken. Vaak weten ze niet van te voren dat ik iets nieuws ga maken, en soms is dat maar beter ook.

Ik vind het leuk om dingen uit te proberen, en ik lees graag tijdschriften (zoals bv de Allerhande) waar ik regelmatig iets uit maak. Soms lukt dat best heel aardig en soms mislukt dat volkomen. Ik neem het niet zo nauw met de ingredienten. Laat ik het zo zeggen, als er geen paprika voorhanden is, mik ik er net zo makkelijk een tomaat in, en als ik geen kerrie meer heb, gooi ik er wel een ander kruidje in. Prei laat zich prima vervangen door ui, en ik vul nogal eens meer groenten in ten zichte van het vlees. Hoe minder vlees, hoe beter natuurlijk.(deze mening deelt DM niet overigens) Kortom, ik sjoemel nog wel eens met wat er eigenlijk in moet. Meestal gaat dat goed.

Dat gaat natuurlijk ook wel eens mis. Ik kan me herinneren dat ik een keer spruitjes schotel heb gemaakt die niet door de ballotage commissie kwam. Ik weet niet meer of dit kwam door de ingredienten of omdat de spruiten gewoon niet gaar waren na veertig minuten in de oven maar die mocht niet meer terug komen. Jammer. Ik hou van spruitjes. Maar dan maar op de gewone manier. Met klontje kruidenboter en cashew noten.

Een aantal jaren geleden ging het echt mis. Ik had een fantastisch recept. Je kunt het gelijk mee nemen om te maken als je denkt hmmmm, lekker….Nodig: 500 ml mascarpone, 500 ml slagroom, 2 repen witte chocola (ja je moet niet aan de lijn doen hoor, dat werkt niet) en beetje in de rum gedrenkte bitterkoekjes . En met die rum ging het een beetje mis. Ik kom er zo op terug.

In de middag waren we nog even boodschappen aan het doen, en er zat dichtbij ons huis toen nog een stripwinkel. Een echte stripwinkel. Dus met strips, niet met lingerie. Wij haalden daar elk weekend onze krantjes en maakten altijd een praatje met deze super aardige gezellige mensen. Ik vertelde dat ik lekker ging koken. Nieuwsgierig als zij nog steeds zijn, vroegen ze of ze mocht proeven als ik over had. “Tuurlijk, dan zorg ik er natuurlijk voor dat ik meer maak… helemaal leuk.”

Vriend F kwam in de avond mee eten en ik heb werkelijk geen idee meer wat ik nog meer gemaakt heb maar het was lekker en het was tijd voor het toetje. Ik had eind van de middag al een paar bakjes ( smelten chocola,en langzaam mengen met alles wat hierboven staat en bitterkoekjes onderin) naar de buren gebracht van het winkeltje en die hadden al even snel geproefd en het was erg in de smaak gevallen.

Ik zette de bakjes op tafel, ik moet er wel even bij vermelden dat ik zelf niet van rum hou dus ik had mezelf geen rum in de bitterkoekjes gegeven. De mannen zaten te smikkelen alsof hun leven er van af hing want erg lekker en ik zag ze ineens met hun hoofd draaien, ogen gingen beetje op oorlog stand en er werd wankel opgestaan en er werd geslist (de klinkers waren verdwenen) dat er met spoed water moest komen. Hoezo, water? Je zat aan het toetje, wat is er aan de hand. Zowel DM al vriend F hingen met hoofd onder de kraan ennamen naast hun wijntje een paar hele grote glazen water mee om snel op te drinken.

Ik snapte er niets van. Boing. ik snapte het ineens wel. Gompie dat ik ben. In plaats van gewone rum had ik 80% strohrum gebruikt. Er stond geen gewone rum meer, kniesoor die dat merkt. Eh. Dus toch. Dat merk je zeker als je het ook nog eens niet verkookt. Normaal kook je iets mee, dit moest gewoon een uurtje drenken in een beetje rum. En ik goedbedoeld, want de mannen houden wel van een borreltje, had er lekker veel in gegooid, dat vinden ze vast lekker. Pure 80% rum dus. Dat toetje hakte er wel in. Nadat er diverse glazen water naar binnen waren gegaan kwamen de mannen weer een beetje bij hun positieven en beaamden dat het heel erg lekker was, maar wel met de vraag wat ik er in vredesnaam had in gegooid. Dat dus.

Met de buurtjes van de stripwinkel was het -uiteindelijk -wel goed afgelopen. Ze zijn alleen na het eten van het toetje, wat ze heel erg lekker vonden, niet meer op verjaarvisite geweest, noch naar de voorstelling die ze hadden geboekt in de schouwburg, ze zijn meteen naar bed gegaan en hebben heerlijk geslapen. Misschien voortaan toch maar iets meer houden aan de juiste ingrediënten.