Mopperstukje. Waarschuwing. Sorry.

Meestal ben ik niet zo mopperig maar vandaag moet ik even iets van me af mopperen. Ik moet wachten op een groep wielrenners die de weg breder inschat dat hij werkelijk is. Ze rijden met vier man breed, en daarvoor een man of 40 in groep en ook naast elkaar. Ze zijn vast een soort Tour de France aan het rijden met een heuse demarrage er in. Best knap dat ik überhaupt weet wat het is trouwens, ik heb niets met de Tour de France, ik snap er niets van dat mensen uren naar die beelden kunnen kijken, een groep fietsers die een heuvel op en daarna weer afgaat. Maar dat is vast het zelfde als 22 mannen die achter een bal aanrennen en van links naar rechts rennen. Dat snap ik dan wel beter.

Vroeger, lang lang lang geleden toen we nog huppelden van het ene zomer event naar het andere. Van voetbal eredivisie, EK WK weet ik wat er was, altijd was er wel ergens voetbal. Was de zomerstop voor voetbal er dan eindelijk en konden we weer leuke tv gaan kijken dan kwam die rottige tour de France weer aan. Misschien speelt ook wel mee dat ik wielrenners eigenlijk wel een beetje asociale weggebruikers vindt. Dat zijn ze natuurlijk ook niet allemaal, er zitten ook hele goede en leuke en lieve wielrenners bij.

Vaak zijn zij wel degene die op een weg rijden waar ze niet mogen rijden omdat daar eigenlijk auto’s rijden. Ik snap heus wel dat dat grijze asfalt lekkerder rijdt dan dat mooie rode fietspad wat ooit speciaal voor fietsers is gemaakt en waar we er in Nederland zo heel veel van hebben, maar heeeeee! Halloooootje! Gaat heen zeg, gaat naar je plek….. je hoort daar (bij de auto’s dus) niet te fietsen.

Die fijne dunne bandjes zouden zo maar heerlijk onder je wielen terecht komen dus ik kijk wel uit om die club in te halen als ze met vier naast elkaar fietsen, een wedstrijd van elkaar proberen te winnen die ik niet kan volgen, maar –en dat is waar- dat is mijn beperking.

Ik ken nog een groepje mensen die niet heel gelukkig worden van die groepen wielrenners die met hun klikklakschoenen het parket naar de gallemiesen helpen. Ze staan nog net niet de rode loper klaar te leggen als de wielrenners hun partjes sinaasappel ophebben, de schillen laten liggen en hun eigen meegebrachte flesje sap hebben omgespoeld in het toilet voor vers water en uiteindelijk het pand weer verlaten maar dat scheelt niet veel.

Ach, ben ik nu te hard? Mopper ik nu echt ten onrechte? Misschien wel, er zijn natuurlijk ook groepen wielrenners die blijd bij een horecatent aankomen en allemaal lekker aan de echte koffie gaan en ook gewoon met zijn allen bij elkaar lappen in plaats van in een lange rij bij de kassa te gaan staan en tot op de cent af exact per persoon gaan betalen wat ze verschuldigd zijn.

Ze komen er niet zo goed van af bij mij geloof ik. Excuses aan de wielmeneertjes - vrouwen zie je bijna niet in deze groepen- mijn welgemeende excuses voor degene die wel netjes zijn en zich goed gedragen. Maar zullen we afspreken dat wielrenners braaf gaan fietsen waar ze mogen fietsen?? Beloof ik dat ik meer geduld heb. Echt waar.