Dushka en Nyashka, Double Happiness.
Al sinds we Luna, onze mooie grijze kat van net 3 jaar moesten verliezen wisten we al dat we toch nog graag een keertje twee muisgrijze katten uit 1 nest wilden. Een lastige vraag die niet heel makkelijk in te vullen was. Geen raskatten, geen stamboom, het liefst uit het asiel en als dat er uiteindelijk niet was, hoe voorkom je dat je twee katten bij slechte dierenhandelaren vandaan haalt. Het was nogal een oerwoud waar ik me in begaf.
We hadden geen haast dus pas het laatste half jaar ben ik intensiever gaan zoeken. En vond een hoop ellende. vage beloftes, vage adressen, meestal niet ok. Eindelijk vond ik na lang zoeken een adres in Giessendam. Ik wist nog niet waar we terecht zouden komen maar het zag er goed uit, de dame aan de andere kant van de mail wist duidelijk wat voor katten het waren, de karakters waren duidelijk, geen woekerprijzen en het gevoel dat het daar goed zat was voldoende om op vrijdagavond die kant uit te gaan.
Op de achterbank voor de zekerheid een kattenmandje, in ons achterhoofd het besef als het niet goed was we het niet zouden doen. En ondanks dat ik de naam heb geen weerstand te kunnen bieden aan alles wat vier pootjes heeft of leeft, ik zou het echt niet gedaan hebben.
Na lange files, we kwamen pas na zes uur het dorp in, nog even gauw eten bij de plaatselijke snackbar waar het sportterrein op nog geen 20 meter afstand zit, heel slim, en waar ze grote en kleine lummels verkopen, wat wij natuurlijk totaal anders verstonden en elkaar aankeken met een blik van, nee, dat kan toch niet dat wij dat echt hoorden? Lummels dus, Lummels. Ok, weten we ook weer. Buik vol. We zijn er klaar voor. Op zoek naar het adres.
Tijdens het zoeken werd duidelijk dat in dit dorp de bijbel niet in het nachtkastje ligt te verstoffen maar dit serieus gebezigt wordt. Teksten op daken als Jezus redt, en Abortus is moord maakt duidelijk dat de kerk hier goed bezocht wordt. Op het adres waar we uitkwamen vertelden de grijze katten op de tafel al dat we op de juiste plek waren aangekomen.
Uiterst vriendelijk ontvangen kwamen we in een soort voorpoortaal van de huiskamer waar we later de twee katjes en koffie mee mochten nemen. Drie nesten vol grijze katten en niet kunnen uitmaken welke katten eventueel van ons zouden zijn. Ter kennisgeving aangenomen dat we de juiste mee namen die natuurlijk niet zo braaf en rustig waren als de dame ons een beetje beloofd had, maar we zijn wel wat gewend. De karakters komen pas in de loop der weken en maanden echt naar boven. Natellen van de andere katten leverde een vreemd beeld op.
Er zouden er nog 7 moeten zijn nu, dus 1 kat was weg, maar in de ruimte veel obstakels waar deze achter verscholen zou kunnen zijn. Nog een keer tellen, nog een keer tellen, en DM keek voor de zekerheid toch nog een keer in het mandje. Toch twee? Nee dus, toch drie er in. We waren nog echt net niet weg want de dame in kwestie had al besloten dat die ene missende kat straks dan wel boven water zou komen. Ha hadden we bijna drie katten mee gehad. Die had dus echt niet bij thuiskomst terug gegaan. zeiden wij allebei lachend. Maar goed, kat bleef toch achter en twee muisgrijze piepende en miauwende katjes mee. De auto reis begon turbulent maar al gaande weg kroop er eentje in het dekentje en de ander kroop tegen mijn vingers aan en vielen ze allebei in slaap.
Thuis was het andere koek. Duidelijk niet gewend aan lawaai en daarnaast ook nog vier andere katten, een grote cultuur shock. Blazen tegen onze andere poezen die echt niet weten hoe ze hiermee om moeten gaan is het even zoeken naar de balans. Oude Dommel snapt er niets van maar laat het gaan. Soleil maakt er weinig van en loopt er nuffig langs en Din en Faarong vinden het nog niets. Irritante pubertjes.
Maar, de twee kleintjes worden al rustiger, ze eten, slapen, spelen, klimmen zelf bij ons op schoot en hangen samen in de krabpalen. Het zijn slimme katten hebben we al gezien, eerder VWO poezen (Soleil) dan kleuteronderwijs dus we zullen serieus op moeten letten met ramen en deuren want deze hebben dat sneller door dan Faarong en Din. Die konden we een half jaar lachend binnen houden omdat ze niet snapten dat ze echt door dat luikje konden. Ach we zullen het wel zien. Het komt vast goed. Welkom Dushka en Nyashka, Russisch voor leuk. Double happiness.
Reactie plaatsen
Reacties