Ebook.

Ik ben er helemaal klaar voor. Koffietje staat voor mijn neus, mijn soepje en tosti is besteld en ik druk op het knopje om mijn “boek” aan te zetten. Niets. Het scherm blijft leeg. Ah nee. Dit meen je niet. Leeg. Batterij is dood. Op. Grom. Er zit een nieuwe batterij in die minder lang mee gaat dan de oude. En daar vergis ik me nogal in. Ooit, lang lang geleden wilde ik niet eens een e reader. Ik verslond Echte Boeken. Van die hele Fijne dikke. Als je het boek opensloeg kwam er een echte papieren geur naar je toe.

Ik mis de Echte Papieren Boeken wel een heel klein beetje. Ik moest om. Dat was wel even een dingetje. DM had besloten dat het gehalte boeken dat maar binnen bleef stromen moest stoppen.  Daar had ie wel een puntje. Vorige week vertelde ik al dat ik onze zolder toch echt regelmatig op moest ruimen, die groeide elk jaar voller met boeken dvd’s en cd’s. Dat hoofdstuk is afgesloten. We streamen via Spotify, we Netflixen er op los en dus koop ik dat inderdaad allemaal niet meer. Dat was een voorwaarde waarop we gingen streamen om ons zelf nog enigszins aan banden te leggen. Maar die boeken, daar kon ik slecht afscheid van nemen.

Voor mijn verjaardag, inmiddels een jaar of 5 a 6 geleden kreeg ik dus een E reader van DM. Tuurlijk was ik er heel blij mee. Als toegevoegde waarde aan mijn huidige boeken. Maar nee, DM ging er vanuit dat ik alles nu vanaf mijn E reader ging doen. Dat zei ik niet maar dat was ik niet helemaal van plan. Gelukkig had ik voor mijn verjaardag nog heel veel Echte Boeken gekregen dus ik kon even vooruit. Ik had wat boeken op mijn reader gezet en ik pakte nog steeds mijn Echte Boeken. Fijn dat geritsel en gekraak en het maken van Ezelsoren in de pagina’s waar ik gebleven was. (sorry lieve vriendinnetjes, ik weet dat er nu een paar vriendinnen bijna dood gaan van ellende dat je in een boek ezelsoren maakt)

Tot we ruim twee weken met vakantie gingen. We moesten inchecken en mijn koffer…..mijn koffer met 10 boeken erin, want hallo ja, ik lees veel op vakantie en stel je dat niets meer hebt. 5 kilo overgewicht. 35 euro bijbetalen. DM ontplofte bijna. Waarom ik niet….E reader….Grom Grom. Dat was de laatste vakantie dat ik Echte Boeken mee had. Na de laatste papieren boeken echt te hebben uitgelezen en achter te hebben gelaten op Tenerife (ik hoop dat er mensen blij werden van de hele serie 50 shades die ik had gekregen voor mijn verjaardag…saaaaaaaaaaaai) ben ik om gegaan.

Ik lees nog van echt papier als ik Echte boeken krijg. Maar verder laad ik alles. En o, wat ben ik daar blij mee. Internet/boeken is een fijne snoepwinkel om eens in de zoveel maanden weer pareltjes te laden en uit te kiezen en dan op vakantie in je hoofdmenu verlekkerd uit te zoeken wat je nu weer gaat doen. Literair, lekker dom of interessant. Zalig.

Deze vakantie ging het echter een beetje mis. Na 12 dagen raakte mijn reader leeg maar laadde mijn batterij niet meer op. Alles geprobeerd, ander kabeltje, ander laadstation. Ik was in alle staten. Niet meer kunnen lezen. Help. Hoe nu verder. Ik lees overal, onderweg, in de bus, in de trein, het maakt met niet uit.

Gelukkig had ik nog een ipad mee waarmee ik godzijdanknog iets van internet naar binnen kon trekken zodat ik toch nog wat kon lezen. Pffffft. Echt stress. Thuisgekomen meteen gezocht naar het andere kabeltje want we hebben twee E readers. Misschien zit het in het kabeltje. Niet te vinden natuurlijk. Want wat moet je met twee laders, je laadt bijna nooit gelijktijdig. Tja. Nu had ie toch wel handig geweest. Google. Kenmerken van dode batterij bij readers. Hm.  Toch dan waarschijnlijk een nieuwe batterij nodig.  

Kan dat wel vervangen worden?  Ja dat kan. Dus voor 15 euro besteld in overleg met DM, want die moet pielen. Gewapend met filmpje op You Tube DM batterij vervangen. Verdraaid. Hij past, en nu kijken of hij het doet. Not. Niet laden. Hoe kan dat nou En toen ging er ineens een lampje bij DM branden. Het Echte kabeltje van de E reader. Ik in volle verbazing, de Echte? Dit is toch de Echte? Eh. Nee. Dit is die van de GoPro. Lijkt het zelfde. Maar laadt dus niet.

En dus. Met het goede kabeltje doet ie het nu goed. Alleen korter. Heb ik nu een E reader met een nieuwe batterij die “maar” 10 uur mee gaat. En ik ben zo ontzettend verwend geraakt. Ik kon 20 uur lezen. Dus grijp ik af en toe mis. Eerst raakte ik even in paniek. Echt kapot nu? Maar na heel veel keren weet ik nu dat ie leeg is en dat ie prik nodig heeft. Helaas. Zit ik dus nu bij mijn tosti en koffie lekker suf naar buiten te kijken. Even niets doen. Is dat niet een vorm van mindfulness? Nou gekkenhuis. Heeft het toch nog zijn nut.