Aan het eind van een jaar kom ik toch altijd weer in de verleiding om terug te kijken naar wat er dit jaar op mijn pad is gekomen en het is best bizar maar ik kan niet meteen bedenken wat het dan is.

Het leven loopt zoals het loopt, met heel veel leuke dingen maar natuurlijk ook veel verdrietige dingen. Ik pijnig mijn hersenen maar veel komt er niet naar boven.

Of is dat nu juist goed, ligt de schoonheid van het leven niet gewoon in de kleine dingen die het waardevol maken?

Het enige wat wel steeds terug komt is dat ik het zo leuk vind om altijd weer nieuwe mensen te ontmoeten, ongeacht leeftijd, afkomst of toekomst. Ik word er een rijker mens van.

Volgens mij draait alles om contact tussen mensen -en dieren- maar vooral, oprecht contact.

Dat is misschien wel de kern van wat ik dit jaar heb geleerd. Als mensen niet eerlijk zijn naar elkaar, aandacht veinzen, of het nu op internet, telefonisch is of direct contact, we prikken er massaal doorheen. We kunnen er niet meteen onze vinger op leggen maar ik weet zeker dat we onoprechtheid doorzien.

Misschien weet je niet altijd waarom je je ergert aan iemand of waarom een gesprek niet lekker liep, maar vaak komt het omdat je het gevoel hebt dat iemand er niet met zijn of haar gedachten bij is.

Ik doe niet aan voornemens, dat vind ik de grootste flauwekul. Je doet iets, of je doet het niet. Als je iets wil doen, dan doe je dat gewoon omdat je het wil. Ik geloof dat het in onze kern ligt om aardig te willen zijn naar elkaar, naar mensen, naar dieren.

Misschien is het wel een mooi streven om naar wat meer oprechtheid te streven. Wees eerlijk. En als je aandacht wil geven aan iets of iemand, wees dan ook oprecht.

Liefs.