Spijbelen

Eigenlijk behoor ik te sporten maar ik heb zo geen zin. Ik ga spijbelen en buiten wandelen. Ik heb de hele dag binnen gezeten, of althans gezeten, verplaatst van kantoor, winkel, auto, klanten en  weer naar de auto. Veel binnen dus. Het is broeierig warm en ik heb net gezien dat het een goed half uur tot drie kwartier droog blijft. Het is afgelopen weken lekker warm geweest, de aarde is blij met het vocht dat afgelopen uren naar beneden is gekomen, ze probeert de regen te absorberen voor de plantjes. Onze tuin staat er prachtig bij. Ik heb de deur even opengegooid en geniet van de geur. De sering staat in bloei en ruikt zo heerlijk. Straks een paar takjes afknippen voor in huis. Achterdeur weer dicht. Ik trek de voordeur achter me dicht. Alleen mijn telefoon en sleutels heb ik mee.

 

Ik loop het Timor park in. Geen kip te bekennen. Het is hier zalig. Alles staat in bloei, alles is groen. Er hangt vocht in de lucht, dat kan ik vooral zien aan de Lange Jaap (vuurtoren) in de verte. Het lijkt wel of hij een witte waas om zich heen heeft hangen. In de vijver van het park zwemmen wat koeten. Ze vechten met elkaar. Ik snap alleen niet waarom want het zijn er maar twee. Misschien hebben ze de storm in de kop, ik spreek ze toe, niet dat het helpt maar vooruit, ik loop verder.

 

Jammer dat ik geen geur of geluid mee kan nemen met de prachtige foto’s die ik maak. Het is zo lekker, alsof de aarde heeft besloten nu even alle geur vrij te geven maar dat komt natuurlijk doordat het even heel hard heeft geregend. Ik loop door naar de begraafplaats. Daar moet ik een keuze maken wat mijn route gaat worden. De lucht wordt vanaf zee steeds donkerder, boven de dijk lijkt het wel al een beetje te regenen.

 

Ik loop zo graag door de grafelijkheidsduinen maar ik vrees dat ik dat echt niet droog ga halen. Ik doe het korte rondje. Het is hier zo mooi. Wezenloos vreemd eigenlijk dat je de meest mooie plekken vindt op begraafplaatsen, hoewel dat natuurlijk niet zo raar is. Sereen stil, en nu helemaal. Ik loop een stukje door en wordt getroffen door een concert van een merel. Die is een beetje vroeg met zijn liedjes, meestal hoor ik dat achter in onze tuin pas wat later in de avond maar de merel heeft vast besloten dat het nu moet, straks regent het weer. Zij hebben geen buienradar nodig, ze weten het zo ook wel.

 

Op de hoek staan twee kleine paardjes. Shetlands als ik me niet vergis. Blij komen ze aangalloperen maar ik heb niets. Misnoegd snuiven ze met hun neus over mijn hand, het spijt me oprecht. De kikkers kwaken hier ook zo waar. 

 

Langs de volkstuinen weer richting huis. Vrienden van ons hebben hier een tuin en hebben bijen. Daar ben ik blij om. De bijen hebben het zo moeilijk en we hebben ze zo hard nodig voor onze planten en bloemen. Ik moet er niet aan denken, bijenkorven in onze tuin maar wat fijn dat het hier wel kan. Wij doen onze eigen bijdrage door veel speciale plantjes in de tuin te zetten die vlinders en bijen aantrekken, en twee grote insektenhotels. Ik vind dat gezoem zo leuk. Die hommels met hun dikke gestreepte pakken, ze zijn zo prachtig.

 

Er loopt een hond voor me uit. Ietsje te dik maar wel gezellig. Een labrador. Tuurlijk is ie drijfnat. Ik zie de baasjes wat argwanend om kijken als hond en ik elkaar begroeten. Goed volk, steek ik mijn hand geruststellend in de lucht. De baasjes zwaaien terug en lopen langzaam door. Labrador is moe. Heeft geen zin meer. Ik loop ook door en ik kijk om waar mijn nieuwe vriendje blijft. Deze is nu gaan liggen in het gras. Baasjes zijn al verder. Ik roep hond. Geen reactie. Ik ga op mijn hurken zitten en doe heel enthousiast. Ja daar komt ie.  Hij sjokt nu toch nog wat sneller naar me toe. Zo komen we uiteindelijk samen bij de baasjes uit. Hond springt ter afscheid nog even tegen me op. Bazin roept geschrokken dat dit niet mag. Ik stel haar gerust. ik had allang al gezien dat ie nat was, en ik dus nu ook, zonder dat ik een bak water over me heen kreeg. Maakt niks uit. Wasmachine doet wonderen.

 

We groeten elkaar nog een fijne avond en we lopen weg van elkaar. Met tien minuten ben ik thuis en breekt de bui inderdaad door. Spijbelen is echt wel lekker.

Reactie plaatsen

Reacties

Donna
8 jaar geleden

Heerlijk dat spijbelen. Ik wil wel een keer mee ,spijbelen met jou!