Of Papa Roaches’s last Resort qua tekst uit de bijbel komt. Ik ben echt even met stomheid geslagen. De vraag komt van mijn medesporter, waar ik regelmatig de sportzaal op maandagochtend heeeeeel vroeg mee deel. De arme man moet lijdzaam aan horen hoe ik het zweet uit mijn hoofd spin op Muse, Foofighters en het staat ook nog bepaaldniet zacht. Ik bied altijd mijn excuses aan voor de herrie en bied opnieuw mijn excuses aan als ik dan de pokkeherrie weer mee neem naar de andere zaal waar de andere senioren trainen.

Vroeger mocht ik niet eens in de grote zaal omdat alleen de senioren daar mochten sporten, maar nu hebben ze dat gelukkig afgeschaft (of ik ben inmiddels opgewaardeerd tot senior) waardoor ik wel lekker vroeg terecht kan. Ik ben nog een beetje beduusd van de vraag over Papa Roach maar ik heb geen idee. Het klinkt eerder een suicidaal nummer dan bijbels, ik vraag het me af waar het vandaan komt. ik vind het zo grappig dat de meneer -Piet blijkt hij te heten- er naar vraagt dat ik beloof het op te zoeken.

Op de crosstrainer zoek ik het nummer nog een keer op, eens even goed luisteren naar de tekst. Er komt van alles voorbij maar geen bijbelse teksten. Ik ben echter geen expert dus ik ga thuis nog wel even googlen. Inmiddels loopt de zaal vol met de groep senioren die elke week zo trouw met elkaar sporten. Buikspieren, sporten en lenig blijven, ik moet het nog maar zien te doen tegen die tijd. Er zitten mensen tussen die dik de 80 gepasseerd zijn en die ik elke week hier zie komen. Werelds knap. Toen ik dat tegen Piet zei, antwoordde hij alleen, “gewoon doorgaan en niet zeuren.” Dat is waar, dat motto volg ik zelf ook wel maar je moet het wel echt doen.

Inmiddels komen er ook vlassige schrielige jongetjes binnen. Ze hebben een shirt aan met NAVY erop. Het shirt is stoerder dan de inhoud. Er hoort een aanvoerder, trainer, of begeleider of leraar bij, ik heb geen idee hoe deze meneer hoort te heten maar daar is het puppyvet wel inmiddels van af. Sterker nog ,hij zou zo van zijn surfboard afgevallen kunnen zijn. Ik hoop voor hem dat zijn “kindertjes” gemotiveerder zijn dan wij toendertijd voor onze gymleraar.

Gymles voortgezet onderwijs. Pfffftttt. Rondje Gouw in Zaandam. Minstens vijf bruggen passeerden we. Bijna tot Kogerveld. Ik weet niet precies hoe lang het was maar het was altijd koud, niet gezellig en de helft van de meiden had allerlei flauwe excuses waardoor we maar met een heel klein groepje liepen. Ik had er zo’n hekel aan. Apekooien, softball, ballsporten, dat vond ik wel echt leuk, sporten uberhaupt trouwens. De tijd dat ik 6 keer per week in de sportschool stond heb ik echter wel achter me gelaten, ik heb zoveel andere leuke dingen die ik graag doe dat ik mijn keuzes iets anders maak.

Voor me staat er een stoer shirtje een poging te doen hard te lopen op de band, hij rent zo hard dat zijn benen half in de lucht hangen en eigenlijk het tempo niet kan bijbenen. Ik ga er even over nadenken of ik nog ga hardlopen. Soms heb ik daar zomaar zin in. Echter zit er nu zoveel testosteron in de zaal, Ik vind het eigelijk wel mooi. Mijn doel voor vandaag is bereikt en het doel op lange termijn had ik ook al.

Het enige wat ik namelijk wil is dat ik nog steeds al huppend op 1 been mijn schoenen kan blijven aandoen. Ineens zei mijn rug dat ik het zelf maar moest doen en ik dacht, nee, dat gaan we niet accepteren. Dus doe ik braaf sporten, stretch oefeningen en ik kan inmiddels weer bijna met mijn neus op mijn knietjes. Ja, gestrekt ja. Niet dat dat het doel was, maar toch leuk.

Ik pluk mijn spullen uit mijn kastje en ga naar huis. Tijdens het uitdampen, mail lezen en een kop koffie zoek ik nog even uit hoe het zit met Papa Roach. Inderdaad niet een heel blij nummer. Ik zal het Piet volgende week vertellen. En nog eens vertellen hoe knap ik het vind dat iedereen op die leeftijd zo trouw elke week komt. Ik zit zo wie zo op tijd in de seniorenclub. Kan in ieder geval een jaar of 20 vooruit.