We rijden steeds langzamer en inderdaad ik kom in de file terecht. Helaas. Meestal op dit stuk. Ik pak de koffie die ik net gescoord heb op een benzinestation en haal het deksel er af. Net als ik een slok wil nemen valt mijn oog op de auto voor mij. Op het kenteken staat de tekst “File? Sta eens stil bij God.” Ik grijns. De tekst is in ieder geval wel erg goed gevonden want inderdaad, hoe dan ook ga je er nu even over na denken.

Niet gelovig opgevoed maar wel een moeder die in elke kerk een kaarsje op stak heb ik wel iets met kerken. Net als mijn moeder steek ik nu en dan in een kerk die we bezoeken een kaarsje aan. Niet omdat ik dan speciaal aan religie denk maar omdat ik even denk aan alle mensen die inmiddels overleden zijn en mis. Daarnaast weet ik dat het meeste geld dat voor de kaarsjes betaald wordt gebruikt wordt voor renovatie dus het heeft ook nog een goede bestemming.

Ik heb niet zo veel mee gekregen van huis uit met religie. Wel op de middelbare school gezeten op een behoorlijk stevig gereformeerde school en ik was daar niet onder de indruk van mijn klasgenoten die tijdens de zeiltocht de meest idiote taal uitsloegen om dan daarna met hun meest uitgestreken snufferd de collecte gingen doen. Dat later de katholieke kerk ook niet even netjes bleek te zijn geweest hielp niet mee aan het beeld wat ik had.

Het meeste -qua informatie over verschillende geloven- heb ik gehad aan een jarenlange vriendschap met iemand binnen de Jehova’s getuige. Een fantastisch mens, een vrouw met een nuchtere visie op de wereld, nieuwsgierig naar alles. Die nieuwsgierigheid en oprechte belangstelling naar elkaar en de wereld heeft ons allebei veel gegeven.

De vriendschap is nooit echt stukgelopen, ik denk zelfs dat we die zo weer zouden op kunnen pakken maar binnen de gemeenschap waarin zij verkeerde was het soms lastig om te verantwoorden waarom er een vrienschap bestond buiten de vertrouwde kring. Wij konden elkaar echt niet in alles vinden. We hadden best behoorlijk meningsverschillen over een aantal zaken. Maar daarin lieten we elkaar los. We wisten dat we elkaar daarin niet zouden kunnen vinden, dus waarom dan blijven discussieren over iets waarin je elkaar toch niet kunt vinden terwijl je de vriendschap waardevol vindt?

Waarom moet het altijd zo ingewikkeld zijn als het over geloof gaat.

Heb je mening. Discussieer. Maar respecteer een ander. Probeer geen wedstrijd te winnen waarin alleen maar verliezers zijn.

Waar een zinnetje op een kentekenplaat je over aan het denken zet.