Twee werelden

We waren in Londen, in Harrods. Ik was er nog nooit geweest en ik verbaasde me over de luxe, de decadentie, het pand en de artikelen die er te koop waren. Ik was er niet om te shoppen, ik was vooral erg nieuwsgierig hoe het pand er nu echt uit zag en hoe groot het was. De verhalen klopten. Het was een prachtig pand, hoog, statig en oud en prachtig bij gehouden met de schitterende relief plafonds op elke verdieping. Op de beneden verdieping waar veel voedsel verkocht wordt veel tegelwerk, in Art-Deco stijl en glimmend schone vloeren, kortom, echt mooi.

Het was gewoon leuk om te zien. Er liepen heel veel gesluierde mensen in Harrods, soms alleen in het zwart gekleed, maar ook veel in een boerka. Ik was onder de indruk van de groepen mensen die zo bij elkaar liepen. Vaak vergezeld van een man, liepen er meestal zeker vier a vijf vrouwen met elkaar op een afdeling. En zo liepen er meerdere groepen over een afdeling. Een grote verzameling van zwarte doeken die flapperend langs me heen liepen.

Bij de juwelen afdeling zag ik een paar keer hele groepen naar achter gaan, kennelijk werd er dan druk onderhandeld over prijzen of juwelen. Op de afdeling kleding hingen –in mijn ogen- afschuwelijke japonnen en kleding. Ik zag meerdere vrouwen van alles opdracht geven om te pakken en mee te nemen naar een plek, ik weet niet waarheen, ik vroeg me af waar ze dit dan pasten want ik heb geen van de vrouwen een pashokje in zien gaan. Nemen ze dit dan gewoon mee, en komt dat later weer terug? Mag dan het niet gepast worden, is dat niet goed? ik vroeg het me af, ik had geen idee.

Nadat ik voor de zoveelste keer op een andere afdeling terecht was gekomen, liep ik weer een groepje volledig gesluierde vrouwen tegen het lijf. 1 man liep voorop en er liepen vier vrouwen in zijn kielzog. Drie vrouwen keken naar beneden of opzij, maar 1 vrouw keek me recht aan. ik zag een vriendelijk paar ogen, en al kon ik het niet zien, ik voelde dat ze glimlachte, en ik glimlachte terug, we knikten allebei bijna onzichtbaar en het respect en waardering dat we elkaar gaven in die ontmoeting van 2 seconden was zo mooi, dat ik het bijna niet kan beschrijven.

Twee totaal verschillende werelden, en toch zijn die werelden misschien niet zo anders dan wij wel eens denken. Ik denk dat de kracht van die vrouwen onderschat wordt, en dat ze veel invloed hebben op hun mannen en in hun wereld. Ik denk dat ze onderling echt wel de slappe lach hebben over van alles, waar ik dat ook over kan hebben, en discussieren ze wel degelijk mee over wereld zaken, alleen niet op onze manier. Ze moeten hun invloed op andere wijzen doorvoeren, en daar past onze –soms grove- manier niet bij, dat doen ze op hun manier. En natuurlijk zijn er ook andere verhalen, maar daar wil ik nu niet bij stilstaan.

Misschien lopen ze inderdaad in huis wel apetrots op hun Louboutins, en zie je niet dat ze spannende lingerie onder hun boerka's’s aan hebben. Het is een totaal andere wereld, en daarom voor mij bijzonder intrigerend en heel interessant. ik vond onze hele korte ontmoeting een prachtig voorbeeld hoe het ook kan. Wat een prachtige ogen en wat een waardering dat je elkaar werkelijk even ziet, en herkent wie je bent. Een mooi mens.